•  
•  
•  
•  

0 Reacties Bewaren

Paula Scher is een identiteit- en brandingexpert die een goede reputatie geniet vanwege haar creatieve capaciteiten. Uit de koker van haar geest rolden onder meer het paraplu-logo van Citigroep en de tegelinterface van Windows 8 en Windows Phone.

Scher moet het hebben van plotselinge inzichten. Ze vergelijkt haar eigen creatieve proces dan ook met een fruitmachine. Allerlei concepten en beelden waden rond in haar brein en ontstaan door levenservaringen, gelezen boeken, bekeken films, kunst en duizenden uren gesprekken. Al dit ruwe materiaal bewaart ze aan de ene kant van haar brein. Aan de andere kant liggen de specificaties van het brandingproject van haar client.

Om met een goed idee te komen, trekt ze aan de mentale greep van haar fruitmachine en laat ze haar bewuste controle over het vinden van de beste oplossing gaan. Haar onbewuste neemt het vervolgens over. Alles wat ze in haar brein heeft opgeslagen, draait rond als een tornado, maar op een goed moment staan de raderen stil en suggereert haar bewuste brein een oplossing. Meestal krijgt ze drie kersen naast elkaar te zien en wint ze met een briljant idee de jackpot.

In zo'n moment van creatief inzicht, schakelt het brein over naar een zeldzame modus die alleen voorkomt als je bewuste gedachten het probleem laten varen en je onbewuste aan het werk wordt gezet. In ons onderbewustzijn kunnen we veel grotere hoeveelheden informatie efficiënter verwerken dan met ons bewuste brein. Het onderbewustzijn legt snel verbindingen en identificeert patronen in een berg van allerlei data.

Parkeer het issue

Als je zelf gevraagd wordt met een innovatieve oplossing voor een probleem te komen, zou je het probleem moeten laten sluimeren in de incubatiekamer van je gedachten. Je kunt niet bewust controleren wanneer die flits van inzichten zich aan jou of je teamleden aandient, maar je kunt wel effectieve incubatieperioden in je werkprocessen integreren waardoor de kans toeneemt dat zo'n innerlijke bliksem inslaat op de momenten waarop dat het hardst nodig is.

In het in 2012 verschenen Creativity Research Handbook van Texas A&M University, laat experimenteel onderzoek zijn licht schijnen op de relatie tussen incubatie en creatieve probleemoplossing. Onderzoekers lieten zien dat in ruwweg 75 procent van alle experimenten probleemoplossers die zich even niet actief met het probleem bemoeiden, uiteindelijk niet alleen met slimmere oplossingen aan kwamen zetten maar dat ook sneller deden.

Als jouw team een creatieve oplossing nodig heeft, bouw dan een pauze in je processen in. Aha-momenten komen vooral in je brein op als er even geen discussies en gevechten tussen gedachten zijn. Je moet er alleen wel de juiste momenten voor kiezen.

Verken altijd de bekende paden

Uit eerder genoemd onderzoek blijkt dat pauzes het beste werken als de denker al een grote schat aan informatie over het probleem heeft opgerakeld en er al redelijk veel over heeft nagedacht. Als jouw team zoekt naar het antwoord op een complex probleem, dan los je niet zomaar een pauze in om daarin een antwoord te vinden, maar zorg je pas voor een timeout nadat de groep alle mogelijkheden heeft verkeerd en in een impasse is beland.

Als teamleider ben jij verantwoordelijk voor de timing. En dat luistert nauw, want je kunt het te vroeg doen voordat iedereen goed over het probleem heeft nagedacht maar ook te laat als iedereen al tegen een muur is aangelopen en uit pure frustratie de pogingen tot een oplossing te komen heeft gestaakt.

Dus wat zou je team moeten doen als zij een pauze nemen? Het beste is iets te doen wat genoeg inspireert om de gedachten van het probleem te nemen, maar niet iets wat de volledige concentratie vereist.

Onderzoek naar het werkgeheugen van de mens ondersteunt dit punt. Een artikel uit 2008 in het vaktijdschrift Public Library of Science One laat zien dat het werkgeheugen slechts een beperkte hoeveelheid data aankan. We hebben een soort poortwachter nodig om deze beperkte ruimte te controleren. Als we ons volledig op iets concentreren, loopt het werkgeheugen volledig vol en gaan de poorten dicht. Aanvullende data bereikt niet langer het lange termijngeheugen en de externe omgeving wordt niet langer opgenomen. Op dit punt raakt het brein in een impasse.

Maak ruimte voor nieuwe inzichten

Maar als we onze aandacht brengen naar een activiteit die minder concentratie behoeft, gunt de poortwachter in ons brein de ruimte aan het herstructureren van probleem, of dat nu gebeurt door het zoeken in het lange termijngeheugen naar concepten, door bestaande kennis van het probleem te verkennen of door externe input.

Als je met je team op een dood punt beland in het oplossen van een lastig probleem, neem dan een pauze, speel een rondje poker of doe een wandeling in het lokale park. Het zou zomaar de gedachten een ander licht op het probleem kunnen laten werpen en de weg vrijmaken voor een innovatieve gedachte.

Jackie Baretta kan bogen op meer dan 25 jaar ervaring als bestuurder en consultant bij grote Fortune 500 bedrijven. Ze schreef eerder het boek Primal Teams over innovatieve manieren om tot nieuwe ideeën te komen.

Lees meer over

• creative
• innovatie
• creativiteit
• inspiratie
• teams
• gedachten en inzichten